Sanayide kullanılan ve genellikle demir denilen malzeme bir demir-karbon alaşımıdır. Bu alaşımda karbon elementi çoğalınca meydana çıkan alaşımlar sırası ile demir, çelik ve dökme demir olarak adlandırılır.19. yüzyılın sonuna dek, sadece demircilerin kullandığı ısıtma ve dövme yolu ile metallerin birleştirildiği kaynak yöntemi biliniyordu. Elektrik ark kaynağı ve oksi-gaz kaynağı yüzyılın sonunda gelişen ilk yöntemlerdir, bunları direnç kaynağı izlemiştir. Kaynak teknolojisi 20. yüzyılın erken dönemleri esnasında (I. Dünya Savaşı ve II. Dünya Savaşı sonralarında) artan talebi karşılayabilmek için hızla gelişerek güvenilir ve ucuz yöntemler arasına katılmıştır. Savaşların ardından, manuel metotlar (manuel metal ark kaynağı), yarı-otomatik ve otomatik yöntemleri (gazaltı metal ark kaynağı vb.), içeren çeşitli modern kaynak teknikleri gelişmiştir. Gelişmeler, yüzyılın ikinci yarısında da lazer ışın kaynağı ve elektron ışın kaynağının bulunması ile devam etmiştir. Halen bilim, gelişimi devam ettirmektedir. Robot kaynağı, endüstride yaygın bir yer edinmiştir, yeni kaynak metotları ve kaynak kalite ve özelliklerinin geliştirilmesi, maliyetlerin düşürülmesi için araştırma ve geliştirme çabaları click here devam etmektedir.

Sac, levha haline getirilmiş metal, özellikle demir malzeme. Kalın levhaların silindirler arasından geçirilmesiyle, yani haddeleme ile elde edilir. Sıcak olarak yapılan ilk haddelemeden sonra, düzgün bir yüzey elde etmesi için, soğuk haddeleme yapılır. Değişik kalınlıklarda olan bu saclar, belirli standart ölçüler dahilinde veya şeritler halinde kesilir. Bu işlem iki tane merdane ile yapılır.

Demir cevheri dövülür, fırın ya ocaklar, önce odun yakılarak ısıtılır ve sonra sırasıyla odun kömürü ve dövülmüş demir cevheri şarj edilir. Kömür havanın oksijeni ile yanarak demiroksit bileşiğinden oksijeni koparmak (redüklemek) için gereken ısı enerjisini, sıcaklık derecesi ve karbonmonoksiti (redükleyici) temin eder. Sonuç olarak cevher parçacıklarının yüzeyinde demir metali meydana gelir. Ortaya çıkan ürün dövülüp ve tekrar ocağa koyulur. Bu süreç, demir karbon alaşımının gereken özelliğe erişinceye kadar bir kaç kez tekrar edilir.

Eski çağda demir matal parçacıkları ve curuf içeren ve bugün sünger demir denilen ürün kaç sefer dövülüp ısıtıldıktan sonra curuf içeriği olabildiğince düşürülmüş demir metali elde edilirdi.